Η εργασία αυτή αναφέρεται στο κείμενο "Κωνσταντής" που βρίσκεται στην διεύθυνση: Πατήστε εδώ
Η επόμενη μέρα, η μέρα της Ανάστασης ήταν διαφορετική και για τους δύο ήρωες. Η κυρία Δέσποινα δεν ήταν μόνη ούτε χρειαζόταν να κοιτάει από το παράθυρο τους περαστικούς γιατί πολύ απλά είχε τον Κωνσταντή. Είχε δίπλα της ένα παιδί που χρειαζόταν αγάπη, στοργή, φροντίδα, στέγη, τροφή και έναν άνθρωπο να τον νοιάζεται και όλα αυτά του τα πρόσφερε μέσα από την καρδιά της. Της άρεσε να τον φροντίζει και να τον προστατεύει όπως θα έκανε με το εγγονάκι της, αν βέβαια ήταν εκεί. Ο Κωνσταντής ένιωθε μεγάλη χαρά και ανακούφιση γιατί δεν χρειαζόταν να ψάχνει ούτε για κάποιο στεγνό παγκάκι, ούτε για τροφή μέσα στα σκουπίδια, ούτε να φοβάται μήπως κάποιος δήθεν καλός άνθρωπος τον εκμεταλλευτεί. Δίπλα στην κυρία Δέσποινα ένιωθε ασφάλεια και ζούσε ήρεμα χωρίς φόβο και αγωνία μακριά από το κρύο και την πείνα. Ζούσε τώρα πια όπως έπρεπε να ζει σαν παιδί μέσα στην αγκαλιά της ηλικιωμένης γυναίκας που είχε τόση αγάπη και τρυφερότητα στην καρδιά της να δώσει στον μικρό Κωνσταντή.
Πυροβολάκης Χρήστος
